Mijn naam is Arjan van der Wal en ik ben 26 jaar jong. Ik woon in Zwolle en werk als jongerenwerker bij Youth for Christ en ik ben begeleider in de gehandicaptenzorg. Vanuit mijn stabiele plek in de zorg heb ik de stap durven nemen om een eigen bedrijfje te beginnen.
Eerst nog wat meer over mijzelf. Ik heb op het Greijdanus in Zwolle gezeten en HAVO afgerond. Hierna ben ik de PABO gaan doen. Ik zag mijzelf wel als leraar voor de klas staan en ook mensen in mijn omgeving vonden dit bij mij passen. Maar al snel werd mij duidelijk dat dit niet de juiste plek voor mij was. Toen heb ik het besluit genomen om te gaan werken in een groentewinkel in Zwolle en ernaast te genieten van reizen. Dit heb ik 1,5 jaar gedaan en daar heb ik absoluut geen spijt van. Het werken bij de groentewinkel was pittig en veel, maar ook erg leuk door de afwisseling qua werkzaamheden. Het reizen is een enorme ervaring geweest. Mocht je niet weten wat je met je tijd moet, raad ik reizen zeker aan.
Een van mijn reizen was naar het mooie Suriname. Daar heb ik mijzelf aangeboden als vrijwillige fietsenmaker bij een sociale werkplaats. Of ik wist hoe ik fietsen moest maken? Helemaal niet, maar ik heb een gezond verstand, 2 rechter handen en bepaald inzicht. Daar had ik al snel de kneepjes van het vak onder de knie. Het mooie van deze plek was dat het was opgezet om een werkplek te bieden voor mensen met een beperking. Zo werkte er ook een blinde man. Deze man maakte ook fietsen. En dat puur op zijn gevoel en gehoor. Hij kon de dynamo testen door een radio aan te sluiten op de plek waar het lampje in gedraaid moet worden. Fantastisch toch!
Deze reis naar Suriname heeft mijn leven positief doen veranderen. Ik was op dat moment 17 en heb zelf allerlei zaken als een vliegticket geregeld en een extra vakantie in de buurt. Het heeft dus mijn zelfstandigheid goed gedaan. Ik werd ook erg blij van het reizen zelf. Het ver weg gaan, andere culturen leren kennen en mensen ontmoeten deed mij goed. Het werken met mensen met een beperking heeft mij ertoe doen beslissen dat ik een zorgopleiding wou doen. Studeren zelf trekt mij niet, want ik leer graag in de praktijk. Ik heb een speciaal traject gedaan waarbij ik een niveau 4 opleiding in 2 jaar kon afronden en daarna het werkveld in mocht rollen. Zo ben ik in de gehandicaptenzorg beland en werk ik daar nog steeds een aantal uren.
Maar hoe kom ik dan van werken in de zorg bij een eigen klusbedrijfje terecht? Thuis werd en wordt er veel geklust. Mijn vader is daar altijd veel mee bezig geweest en heeft mij op sleeptouw genomen. Daardoor heb ik enorm veel geleerd en ben ik erachter gekomen dat ik handig ben en ervan geniet om met mijn handen te werken. Het klussen wat ik nu doe vanuit mijn eigen onderneming is niet omdat ik een professional ben of wil zijn. Ik doe het vooral omdat ik het erg leuk vind en ook om ter betekenis te zijn voor anderen.
Ik droom ervan om ook vanuit mijn klusbedrijfje mensen te mogen helpen die geen financiële middelen hebben om mij in te huren. Ik vind het mooi om ter betekenis te zijn voor anderen. Dit is een stukje christelijke identiteit, maar ook omdat ik het mooi vind om vanuit mijn weelde en gezondheid er te mogen zijn voor mijn naaste.
Zoals je in het begin ook kon lezen ben ik jongerenwerker bij Youth for Christ. Een plek waar we missionair jongerenwerk doen. We gaan de wijk in om activiteiten te doen met jongeren (meestal voetbal) en proberen zo in contact met hen te komen. Op deze manier proberen we ze kennis te laten maken met het Christelijk geloof. In 2014 ben ik begonnen als vrijwilliger bij Athletes in Action. Ik stond elke week op woensdag in de wijk. Later heb ik de stap gemaakt van AIA naar YFC. Hier kom ik nog meer tot mijn recht en heb ik besloten om van het jongerenwerk mijn baan te maken. Omdat het vanuit het geloof is, bestaat hier geen subsidie voor. Om die reden leef ik gedeeltelijk op giften vanuit een vriendenkring.
Mocht je meer over mij willen weten, schroom niet om mij te appen, mailen of bellen.