Een zoektocht

Allereerst: mijn bedrijfje loopt erg lekker en ik heb er veel plezier in. Diverse klussen stromen binnen. Ik heb laminaat gelegd, gesaust, geschilderd, een raam gerepareerd, dubbelglas geplaatst, dak dichtgemaakt en Ikea meubels in elkaar gezet. Komende week mag ik tl-lampen vervangen bij een hoog plafond en een achterdeur plaatsen. Ook heb ik al wat toezeggingen voor het voorjaar waaronder een schuur schilderen.

Er komen ook vragen binnen die ik wat lastiger vind. Zo kreeg ik de vraag of ik in een oud huis de kozijnen met enkelglas kon vervangen voor nieuwe kozijnen met dubbelglas. Ook kreeg ik vragen waaronder een lekkage verhelpen in de douche, een houten dakgoot repareren en structureel onderhoud plegen bij een huis met grote tuin. Mooi om zoveel vragen binnen te krijgen, des te lastiger om ze af te wijzen.

Daarnaast werk ik dus nog in de gehandicaptenzorg. Daar werd ik laatst even op scherp gezet. Ze benoemden dat ik soms wat te veel aan het chillen was en relaxte diensten draaide terwijl collega’s het erg druk hebben. Ook mag ik wat meer energie stoppen in de verdiepende kant met cliënten. Af en toe juist die discussies en gesprekken aangaan om zo tot nieuwe punten te komen.

En toen kwam er ineens ook nog de optie om te starten op een nieuwe plek. Het bijzondere was dat het losstaat van bovenstaande, maar wel ongeveer op hetzelfde moment was. Het ging om een dagbestedingsplek. Dit ligt erg dicht bij mijn kunnen en mijn passie. Een dagbesteding waarbij ik samen met cliënten met de handen aan de slag kan. Er waren diverse dingen te doen en er was veel vrijheid om met ideeën te komen. Het belletje kwam uit de lucht vallen, maar ik stond er voor open om over na te denken. Een goeie dag later zat ik in de auto om even te kijken op de locatie.

Al met al een heleboel dingen. Het is een flinke zoektocht om alles een plekje te geven. Ik wil tijd en energie steken in mijn bedrijf, maar mijn huidige baan nog niet opgeven. Daar haal ik namelijk ook plezier uit en ook op dat gebied valt nog genoeg te leren. Maar ook daar moet ik dus energie in steken en is dat dan vol te houden zo bij elkaar? En zo’n dagbestedingsplek is dan ook wel erg leuk. Het klinkt als een mooie plek om te werken, maar ga ik daar mijn voldoening uit halen? Ervaar ik daar ruimte om klussen aan te nemen via mijn bedrijfje? Kan ik het dan combineren?

Gelukkig wist ik van tevoren dat een bedrijfje starten niet achterover hangen is. Ik moet er echt wel wat voor doen en het kost energie. Af en toe moet ik dan even scherp gehouden worden en mag ik nadenken of de woongroep echt nog bij mij past. Het blijft een ingewikkelde en interessante zoektocht waar ik mijzelf zeker nog wat tijd voor gun.

Gepubliceerd op

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *